Ik werk vanuit verschillende gangbare systeemtheoretische visies en methodieken, waarbij het belangrijkste is dat mensen beïnvloed worden door anderen en dat je hun klachten niet los kunt zien van de context waarin ze leven.
Verder is de hechtingstheorie voor mij een belangrijk uitgangspunt; ieder mens leert zichzelf kennen en relaties vorm te geven in de verbondenheid met de ander. Je leert dit als jong kind en die ervaringen bepalen hoe je latere relaties zich ontwikkelen. Wanneer je veilig gehecht bent ervaar je minder angst in relaties. Een onveilige hechting leidt tot onzekerheid en onbegrip in het contact met ander, wat de onderlinge verbondenheid bedreigt.
De experiëntiële theorie gaat er van uit dat je lijf je laat weten wanneer je je veilig of onveilig voelt. Je voelt het in lichamelijke reacties zoals hartkloppingen, zweten, of juist het ervaren van rust. Je lijf is een goede raadgever in de omgang met anderen.
In een eerste gesprek vindt een kennismaking plaats met een inschatting van de problemen en het formuleren van uw hulpvraag en een voorstel voor behandeling. Daarna volgen gesprekken die individueel of samen met uw partner of in gezinsverband zijn, waarbij we samen zoeken naar en werken aan een gewenste verandering in uw situatie. Voor alle levensgebieden moet aandacht zijn om als individu, als ouder en/of kind tot je recht te komen.